Efikasna istraga • Domaći organi su adekvatno odgovorili na navode podnosioca predstavke i razjasnili okolnosti vezane za smrt njegove supruge • Nema kršenja člana 2. Evropske konvencije (procesni aspekt)
Činjenice predmeta i navodi podnosioca predstavke
Supruga podnosioca predstavke (u daljnjem tekstu: T. S.) preminula je dan nakon hirurške intervencije. Istog dana, po obavještenju o smrti T. S. započeta je istraga. Istražilac koji je vodio slučaj odbio je pokrenuti krivični postupak zbog toga što u toku istrage u predmetu nisu otkriveni elementi krivičnog djela. Tužilaštvo je poništilo odluku istražioca i odlučilo da pokrene krivični postupak. Nakon otvaranja krivičnog postupka podnosiocu predstavke je priznat procesni status žrtve. Nakon toga istražilac je donio odluku o obustavi krivičnog postupka jer je tokom istrage utvrđeno da nije bilo medicinskih grešaka u liječenju T. S. Odlukom Okružnog suda, koja je potvrđena odlukom Kasacionog suda, odbijena je kao neosnovana žalba podnosioca predstavke.
Pozivajući se na član 2. Konvencije, podnosilac predstavke se žalio da vlasti nisu provele efikasnu istragu o smrti T. S.
Ocjena Evropskog suda
Glavna pitanja u ovom predmetu bila su adekvatnost i temeljitost krivičnog postupka o okolnostima smrti T. S. Evropski sud je istakao da su u okviru istrage, nakon otvaranja krivičnog postupka, stručne komisije naložile dva dodatna sudskomedicinska pregleda, te da su oba potvrdila da operacija nije bila kontraindicirana za T. S. Evropski sud je također konstatirao da je u toku istrage podnosiocu predstavke pružena prilika da postavi pitanja vještacima sudske medicine i da lično ispita ljekara koji je bio šef medicinske stručne komisije.
Evropski sud je dalje naglasio da slučajevi medicinskog nemara često uključuju složene medicinske dijagnoze i odluke koje bi mogle biti donesene pod pritiskom ili eventualno u situacijama u kojima nijedan postupak ne bi bio oslobođen nekih štetnih nuspojava. U takvim slučajevima istražni organi i, konačno, sudovi imaju zadatak da naknadno daju pravnu kvalifikaciju prethodnim medicinskim odlukama i tokovima liječenja jer ne mogu preuzeti poziciju medicinskih stručnjaka s iskustvom iz prve ruke. Zbog toga će mišljenja medicinskih vještaka vrlo vjerovatno imati ključnu težinu u sudskoj ocjeni veoma složenih pitanja medicinskog nemara. Shodno tome, imajući u vidu važnost medicinskih stručnih mišljenja, proceduralni aspekti pribavljanja takvih mišljenja od suštinskog su značaja. Ti aspekti se, između ostalog, tiču kompetentnosti i nezavisnosti vještaka osiguravajući da pitanja koja se postavljaju vještacima pokrivaju sve medicinski relevantne aspekte predmeta te da sama mišljenja vještaka budu dovoljno obrazložena.
Uzimajući u obzir dostavljeni materijal, uključujući i nekoliko ljekarskih mišljenja koja potvrđuju da nije došlo do medicinske greške tokom liječenja T. S., te brojne istražne mjere koje su preduzete da bi se rasvijetlio predmetni događaj, Sud ne nalazi dovoljno osnova da zaključi da je krivični postupak u tuženoj državi bio neadekvatan ili nedovoljno detaljan. Iako sudskomedicinska mišljenja možda nisu odgovorila na pitanja koja je podnosilac predstavke smatrao važnim u mjeri kojom bi bio zadovoljan, nacionalnim tužilaštvima treba dozvoliti određeno diskreciono pravo prilikom odlučivanja o tome koja su pitanja relevantna za utvrđivanje krivične odgovornosti. Ista razmatranja važe i za odluku organa gonjenja o pitanju mogućeg falsificiranja medicinske dokumentacije.
Evropski sud je smatrao da je krivični postupak bio brz, nezavisan, temeljit i da je okončan u razumnom roku. Uprkos početnim nedostacima tokom istražne faze, domaće vlasti su na kraju adekvatno odgovorile na navode podnosioca predstavke da je došlo do medicinske greške i razjasnilе okolnosti vezane za smrt T. S. Stoga se ne može reći da pravni lijek koji je podnosilac predstavke koristio nije bio djelotvoran. Utvrđeno je da nije došlo do povrede procesnog aspekta člana 2. Konvencije.
