Radi utvrđivanja pristrasnosti, odnosno nepristrasnosti, provodi se subjektivni i objektivni test.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-71/02 od 28. aprila 2004. godine, stav 31, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 34/04, vanparnični postupak za izdavanje naloga za otkaz ugovora o zakupu spornog poslovnog prostora

Sud čija je odluka predmet apelacije bio je nepropisno sastavljen jer je u vijeću tog suda u donošenju odluke učestvovala sutkinja koja je morala biti izuzeta kako bi se osiguralo nepristrasno suđenje s obzirom na to da je njen suprug bio zastupnik oštećenog u predmetnom postupku. Slijedi da apelantu nije bilo osigurano pravično suđenje pred nepristrasnim sudom u smislu člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-98/04 od 28. aprila 2004. godine, stav 22, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 30/04

Imajući u vidu da apelant nije naveo zašto smatra da je postupak pred Kantonalnim sudom i Vrhovnim sudom bio nepravičan, te zbog čega tvrdi da se oni ne mogu smatrati nepristrasnim sudovima, niti je priložio bilo kakve dokaze u vezi s navedenim, navodi su neosnovani i kao takvi moraju biti odbijeni.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-45/02 od 30. juna 2004. godine, stav 61, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 41/04, prenos stanarskog prava sa djeda na unuka, utvrđena povreda člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH

Za nepristrasnost se zahtijeva da sud nije opterećen predrasudom u vezi s odlukom koju donosi, da ne dozvoli da u sudnici bude pod utjecajem vanjskih informacija, bio to stav javnosti ili bilo koji drugi pritisak, već da svoje mišljenje zasniva na onom što je izneseno na suđenju. Mada sudija, naravno, ima lične emocije, također i tokom postupka, on sebi ne smije dozvoliti da ga one vode tokom rasprave o predmetu i u formiranju svog mišljenja.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U-47/03 od 15. juna 2004. godine, stav 23, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 40/04, parnični postupak radi raskida ugovora o poklonu

Navodi o povredi principa nepristrasnosti suda zbog činjenice da je o osnovanosti prigovora protiv optužnice odlučivao sudija koji je ranije učestvovao u istrazi nisu osnovani.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-255/03 od 14. oktobra 2004. godine, st. 19–28, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 15/05

Apsolutno su paušalne i bez ikakvih dokaza tvrdnje apelanata da sudovi u Republici Srpskoj nisu bili nepristrasni i nezavisni zbog toga što su, navodno, bili pod pritiskom predmeta, gdje su morali odlučiti o osnovanosti krivične odgovornosti lica srpske nacionalnosti koja su optužena da su lišila života lica bošnjačke nacionalnosti.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-108/04 od 23. marta 2005. godine, stav 30, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 30/05

Da bi se utvrdila subjektivna pristrasnost sudije, potrebni su čvrsti dokazi. Sama činjenica da je predsjednik krivičnog vijeća apelantu odredio pritvor u vezi s drugim krivičnim djelom nekoliko dana prije sjednice na kojoj je donesena osporena presuda ne može biti dovoljan argument za tvrdnju da je taj sudija bio pristrasan.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-450/04 od 23. marta 2005. godine, stav 25, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 32/05, krivični postupak, krivično djelo ubistva, sumnja u nepristrasnost sudije, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Nema povrede prava na pravično suđenje u slučaju kada je u donošenju prvostepene osuđujuće presude učestvovao sudija koji je u toku istražnog postupka kao član krivičnog vijeća učestvovao u donošenju odluke o produženju pritvora apelantu.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-543/04 od 23. marta 2005. godine, stav 29, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 27/06, krivični postupak, sumnja u nepristrasnost sudije, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Činjenica da je isti sudija učestvovao u vijeću koje je donosilo odluke propisane zakonom u nekoj ranijoj fazi postupka pred prvostepenim sudom, koja je prethodila donošenju meritorne odluke, nije smetnja da taj sudija učestvuje u vijeću drugostepenog suda koje donosi odluku o žalbi protiv prvostepene presude, niti može, samo po sebi, predstavljati kršenje principa „nepristrasnog suda".
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-524/04 od 12. aprila 2005. godine, stav 20, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 42/05, krivični postupak, sastav vijeća koje je odlučivalo o žalbi, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH;
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-525/04 od 18. januara 2005. godine, stav 23, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 42/05, krivični postupak, sastav vijeća koje je odlučivalo o žalbi, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

U pogledu apelanticinih žalbenih navoda da su u donošenju drugostepene presude učestvovale sudije koje su učestvovale i u donošenju drugostepene presude Kantonalnog suda, kojom se odlučivalo i o nezakonitosti rješenja kojim je apelantica stavljena na raspolaganje, takva situacija je inkompatibilna sa zahtjevom za pravično suđenje iz člana 6. stav 1. Evropske konvencije, jer se radi o drugom postupku, a apelantica, osim paušalnih navoda, nije ponudila niti jedan dokaz koji bi učinio vjerovatnim i mogućim da je riječ o postojanju sumnje u nepristrasnost suda zbog tih razloga.
• Odluka o meritumu broj AP-1112/04 od 13. oktobra 2005. godine, stav 33, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 25/06

Apelanti ne nude nikakve konkretne dokaze o pristrasnosti suda, već taj svoj prigovor zasnivaju na tome da su medijsko izvještavanje i štrajkovi radnika preduzeća koje su apelanti privatizirali bili takvi da je sud radio pod pritiskom. Međutim, ti navodi nisu dovoljni, jer se ni iz čega ne može zaključiti da se radi o proizvoljnim odlukama ili o odlukama donesenim pod pritiskom, pa nema povrede prava na pravično suđenje.
• Odluka o meritumu broj AP-215/05 od 12. aprila 2006. godine, stav 72, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 68/06

Činjenica da su određene sudije učestvovale u donošenju procesnog rješenja o razdvajanju krivičnog postupka, a zatim i u vijeću koje je u prvom stepenu odlučivalo o apelantovoj krivičnoj odgovornosti, sama po sebi ne predstavlja kršenje principa nepristrasnosti suda.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-23/06 od 15. februara 2007. godine, stav 31, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 55/07, krivični postupak, učešće sudije za prethodni postupak u vijeću koje je u prvom stepenu odlučivalo o apelantovoj krivičnoj odgovornosti, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Nema povrede principa „nezavisnosti" i „nepristrasnosti" u činjenici da je sudije koje sude u vijećima za ratne zločine imenovao visoki predstavnik za Bosnu i Hercegovinu, kao ni u činjenici da se Sud BiH i Tužilaštvo nalaze u istoj zgradi.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1785/06 od 30. marta 2007. godine, st. 49. i 50, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 57/07

Ne postoji kršenje prava na nepristrasan sud kao elementa prava na pravičan postupak kada je u žalbenom vijeću drugostepenog suda u odlučivanju učestvovao sudija koji je u ranijem postupku protiv apelanta bio na dužnosti republičkog tužioca koji nije bio nadležan za krivično gonjenje u konkretnom slučaju, a koji u vrijeme kada je postupak ponovljen nije više bio na toj dužnosti, niti je u krivičnom postupku protiv apelanta imao aktivnu ulogu koja je mogla štetiti apelantu ili imati utjecaj na ishod postupka protiv njega.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1187/06 od 13. septembra 2007. godine, stav 28, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 86/07, krivični postupak, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Apelantovi navodi o pristrasnosti sudije Kantonalnog suda ulaze u okvir subjektivnog testa s obzirom na to da je navedeno da je izbjegavanjem da se rasvijetli status privremenog korisnika sudija postupao u interesu te strane, a na apelantovu štetu, čime se, dakle, ukazuje na subjektivni odnos nadležne sutkinje prema stranama u postupku, odnosno preferiranje jedne strane na štetu druge strane. Ustavni sud smatra da je nesporno da je nadležna sutkinja u osporenoj presudi zaključila da nije potrebno razmotriti apelantove navode o statusu sadašnjeg korisnika stana, što samo po sebi nije bila proizvoljna odluka, imajući u vidu da apelant nije imao zakonske uvjete da se udovolji njegovom zahtjevu za povrat spornog stana. Sama činjenica da se sutkinja nije upustila u meritorno ispitivanje apelantovih navoda nije dovoljna da bi se pobila pretpostavka o njenoj nepristrasnosti u tom predmetu. Shodno tome, Ustavni sud smatra da su apelantovi navodi o povredi principa nepristrasnosti kao principa pravičnog suđenja iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije očigledno (prima facie) neosnovani.
• Odluka o dopustivosti broj AP-2364/06 od 3. aprila 2008. godine, stav 8, apelacija očigledno (prima facie) neosnovana

Postoji povreda prava na nepristrasnost sudskog vijeća u slučaju u kojem je jedan član vijeća koje je odlučivalo o apelantovoj žalbi bila sutkinja koja je podnijela tužbu protiv nekih od apelanata, po istom pravnom osnovu, u isto vrijeme kada je odlučivala o žalbi.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1513/06 od 12. juna 2008. godine, stav 36, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 86/07, naknada štete zbog klevete, nepristrasnost, utvrđena povreda člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH

Nepristrasnost podrazumijeva da sud ne smije biti opterećen predrasudama u pogledu odluke koju donosi. Sud ne smije biti pod utjecajem vanjskih informacija, ili pod bilo kojim drugim pritiskom, već svoje mišljenje mora zasnivati isključivo na onom što je izneseno na suđenju. Prilikom odlučivanja da li je neki sud bio pristrasan mora se napraviti distinkcija između subjektivnog i objektivnog pristupa pristrasnosti. Subjektivni pristup se odnosi na ličnu nepristrasnost članova vijeća i ona se pretpostavlja dok se ne dokaže suprotno (vidi Evropski sud za ljudska prava, Hauschildt protiv Danske, stav 47). Da je neki sudija pristrasan zbog opterećenosti predrasudama, moguće je zaključiti samo kada to postane sasvim jasno na osnovu njegovog stava tokom postupka ili iz sadržaja presude. U okviru objektivnog testa mora se odrediti da li je, potpuno odvojeno od ličnog ponašanja sudije, bilo dokazivih činjenica koje mogu dovesti do sumnje u njegovu nepristrasnost. U tom pogledu čak i dojam može imati izvjesnu važnost. Ono što je ovdje važno jeste povjerenje koje sudovi u demokratskom društvu moraju ulijevati javnosti i, najviše od svega kada su u pitanju krivični postupci, koje moraju ulijevati samom okrivljenom. To podrazumijeva da pri odlučivanju o tome da li u nekom konkretnom predmetu postoji opravdan razlog za strah da određeni sudija nije nepristrasan stav okrivljenog je važan, ali ne i odlučujući. Ono što je odlučujuće jeste da li se takav strah može smatrati objektivno opravdanim (vidi Evropski sud za ljudska prava, Fey protiv Austrije, presuda od 24. februara 1993. godine, stav 30).
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2473/06 od 17. marta 2009. godine, stav 44, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 50/09, objektivna i subjektivna nepristrasnost, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH;
• Odluka o dopustivosti broj AP-772/06 od 17. septembra 2009. godine, stav 12;
• Odluka o dopustivosti broj AP-1428/07 od 17. septembra 2009. godine, stav 21.

Zbog sastava sudskog vijeća koje je odlučivalo povodom revizije, u kojem je bila sutkinja koja je učestvovala i u donošenju drugostepene presude po apelantovoj žalbi protiv prvostepene presude, povrijeđeno je apelantovo pravo da mu sudi „nepristrasan sud" u smislu člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2247/07 od 17. decembra 2009. godine, stav 31, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 23/10, objektivna nepristrasnost, utvrđena povreda člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da nema povrede prava na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije kada je apelantu u prvostepenom postupku sudilo vijeće koje je u ranijoj fazi odlučivalo o apelantovoj žalbi protiv rješenja o pritvoru, koje je donio sudija za prethodni postupak, a niti jedan član tog vijeća nije bio u ulozi sudije za prethodni postupak.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1533/07 od 11. februara 2010. godine, stav 36, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 43/10, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da nema povrede člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine ni člana 6. stav 1. Evropske konvencije u odnosu na pristrasnost suda kada je isti sudija učestvovao u postupku protiv apelanta i donio odluku na osnovu velikog broja provedenih dokaza, te se nije izuzeo zbog toga što je prije toga učestvovao u postupku protiv drugog lica – saoptuženog, u kojem je donio odluku povodom sporazuma o priznanju krivice, a sâm apelant nije zatražio izuzeće tog sudije iz nekog od razloga propisanog odredbama ZKP-a.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-900/08 od 11. januara 2011. godine, stav 33, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 41/11, sporazum o priznanju krivice, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Apelantovo pravo na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije pred nepristrasnim sudom je povrijeđeno jer je u istom predmetu isti sudija učestvovao u sastavu vijeća u kojem je donesena odluka o žalbi kojom je ukinuta prvostepena presuda i predmet vraćen prvostepenom sudu na ponovni postupak, kao i u sastavu sudskog vijeća koje je odlučivalo o reviziji u ponovljenom postupku.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-504/08 od 12. oktobra 2011. godine, stav 48, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 99/11, građanski postupak, utvrđena povreda člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da nema kršenja prava na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije pred nepristrasnim sudom jer činjenica da su dva člana revizionog sudskog vijeća ranije učestvovala u donošenju procesnog rješenja kojim je apelanticina žalba protiv rješenja o nenadležnosti suda za odlučivanje uvažena i predmet vraćen prvostepenom vijeću na ponovni postupak sama po sebi ne predstavlja kršenje principa nepristrasnosti suda.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1498/09 od 19. jula 2012. godine, stav 29, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 79/12, parnični postupak protiv Bosne i Hercegovine radi isplate novčanog potraživanja iz radnog odnosa, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

U konkretnom slučaju Ustavni sud zapaža da je sutkinja učestvovala u donošenju rješenja kojim je odbijen prijedlog apelantovog branioca za ukidanje pritvora nakon potvrđivanja optužnice, a nakon toga predsjedavala vanraspravnim vijećem prilikom donošenja rješenja kojim je apelantu produžen pritvor. Ta činjenica, prema ocjeni Ustavnog suda, sama po sebi ne predstavlja dovoljan argument na kojem bi se mogao zasnivati zaključak da je postupajuća sutkinja s predubjeđenjem vodila krivični postupak protiv apelanta. Naime, rješenje o produženju pritvora je procesne prirode u kojem je razmotren prijedlog Tužilaštva za produženje pritvora, kao i stav odbrane, nakon čega je ocijenjeno da se apelantu pritvor produži za još dva mjeseca. U vezi s apelantovim prigovorom o nepristrasnosti suda, Ustavni sud zapaža da odredbama ZKPRS nije propisana zabrana da jedan sudija učestvuje u svojstvu člana ili predsjednika vijeća prilikom odlučivanja povodom prijedloga odbrane za ukidanje pritvora i u postupku određivanja mjere produženja pritvora. Činjenica što je sutkinja kao predsjednica vanraspravnog vijeća učestvovala u donošenju rješenja o produženju pritvora, a da je tri dana prije donošenja navedenog rješenja kao član pretresnog vijeća, također, učestvovala u donošenju rješenja kojim je odbijen prijedlog branilaca optuženog za ukidanje pritvora ni u kojem slučaju, prema ocjeni Ustavnog suda, ne znači da je pobijano rješenje donijelo vijeće koje je po zakonu moralo biti izuzeto, niti ta činjenica predstavlja okolnost koja ukazuje na razumnu sumnju u nepristrasnost vijeća, kako to u apelaciji ističe apelantov branilac. Stoga, Ustavni sud smatra da apelant, osim paušalnih navoda, nije dostavio bilo kakve dokaze, niti iznio bilo kakve argumente koji bi govorili u prilog njegovoj tvrdnji da činjenica da je određeni sudija učestvovao u vijeću koje je donosilo odluke procesne prirode propisane zakonom sama po sebi krši princip nepristrasnosti suda, te je, stoga, apelacija u tom dijelu neosnovana.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2152/13 od 6. novembra 2014. godine, stav 31, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da je povrijeđeno pravo apelanata na  pravično  suđenje  iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije pred nepristrasnim sudom jer je u istom predmetu ista sutkinja učestvovala u sastavu vijeća u kojem je donesena odluka o žalbi kojom je ukinuta prvostepena presuda i predmet vraćen prvostepenom sudu na ponovni postupak, kao i u sastavu sudskog vijeća kao predsjednica vijeća koje je odlučivalo o reviziji u ponovljenom postupku.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2107/12 od 24. aprila 2015. godine, stav 38, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 44/15, parnični postupak radi naknade štete, povreda člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH

U konkretnom slučaju Ustavni sud podsjeća da apelantica tvrdi da joj je povrijeđeno pravo na pravično suđenje zato što je sutkinja S. S. bila član sudskog vijeća koje je odlučivalo u drugom stepenu, a kao član vijeća učestvovala je u prvostepenom postupku. Ustavni sud zapaža da iz navedenog proizlazi da ta sutkinja nije učestvovala u donošenju odluke nižeg suda (nakon promjene nadležnosti odluku u prvom stepenu donio je Općinski sud), nego da je bila član vijeća Kantonalnog suda pred kojim se postupalo u ranijoj fazi postupka, odnosno nije vidljivo da je donosila bilo kakvu odluku, tako da se ne radi o situaciji koju propisuje član 357. stav 1. tačka 4. ZPP-a. Nasuprot tome, navedena sutkinja je kao član sudskog vijeća Kantonalnog suda u žalbenom postupku u kojem je odbijena apelanticina žalba učestvovala u donošenju meritorne odluke. Ustavni sud zaključuje da se u konkretnom slučaju ne radi o situaciji da se „jedan te isti sudija direktno bavio odlučivanjem o pitanjima koja su relevantna za odlučivanje, odnosno meritumom predmeta". Imajući u vidu sve navedeno, Ustavni sud zaključuje da u konkretnom predmetu nije povrijeđeno apelanticino pravo na nepristrasan sud.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-5099/13 od 26. oktobra 2016. godine, stav 46, isplata duga, sniženje naknade i naknada štete, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da je povrijeđeno apelantovo pravo na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije pred nepristrasnim sudom jer je u istom predmetu ista sutkinja učestvovala u sastavu vijeća u kojem je donesena odluka o žalbi kojom je ukinuta prvostepena presuda (kojom je apelant oslobođen optužbe da je počinio krivična djela) i određeno održavanje pretresa pred drugostepenim sudom, kao i u sastavu trećestepenog sudskog vijeća koje je odlučivalo o žalbi protiv drugostepene presude.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1985/14 od 23. novembra 2016. godine, stav 36, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 96/16, krivični postupak, povreda člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da je povrijeđeno apelantovo pravo na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije pred nepristrasnim sudom jer je u konkretnom predmetu u sastavu vijeća u kojem je donesena drugostepena odluka učestvovao sudija čija je kćerka u vrijeme donošenja te odluke bila zaposlena kao advokatska pripravnica u kancelariji advokata koji je bio opunomoćenik tuženog u predmetnom postupku.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-217/17 od 10. januara 2019. godine, stav 31, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 6/19, povreda člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH

Imajući u vidu činjenicu da su „predmetne" sudije postupale u istoj fazi postupka – revizionom postupku, te da je ranija presuda Vrhovnog suda od 4. oktobra ukinuta Odlukom Ustavnog suda broj AP-4659/12 od 22. decembra 2015. godine isključivo zbog povrede principa pristrasnosti suda uslijed postupanja sutkinje „S. P." u sastavu drugostepenog vijeća, te dovodeći navedeno u vezu sa sadržajem odredaba člana 357. ZPP-a, kao i uzimajući u obzir da iz spisa predmeta ne proizlazi bilo kakva činjenica koja ukazuje na razumnu sumnju u nepristrasnost tih sudija, Ustavni sud ne nalazi nikakvu proizvoljnost u primjeni odredaba koje reguliraju izuzeće i isključenje sudije i povredu principa nepristrasnosti suda u odnosu na postupanje navedenih sudija u konkretnom predmetu.

• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-256/17 od 13. februara 2019. godine, stav 45, nema povrede člana 6. Evropske konvencije ni člana II/3.e) Ustava BiH

Povrijeđeno je pravo na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. Evropske konvencije jer u konkretnom predmetu postoji mnogo činjenica koje su u svojoj sveukupnosti kod apelanta mogle izazvati opravdanu bojazan da je sudeće vijeće pristrasno, da u odnosu  na apelanta i utvrđenu nadležnost Suda BiH nije dato dovoljno, jasno i precizno obrazloženje, te da je Sud BiH prekoračio žalbene navode ukazujući na određene okolnosti koje nisu navedene u žalbi, a čime je došlo do povrede apelantovog prava na pravičan postupak pred nepristrasnim sudom.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-4061/16 od 6. februara 2020. godine, stav 107, tantum devolutum, quantum appellatum, krivični postupak

Ustavni sud zaključuje da je došlo do povrede apelantovog prava na nepristrasnost suda kao aspekta prava na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije budući da data izjava potpredsjednice VSTV-a jasno pokazuje njene predrasude i nesklonost potpredsjednice VSTV-a prema apelantu, zbog čega njeno učešće u postupku nakon ove izjave predstavlja kršenje standarda nepristrasnosti.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-222/20 od 23. juna 2020. godine, stav 106, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 43/20, disciplinski postupak pred VSTV-om

Postoji kršenje prava na pravično suđenje kada je u okolnostima konkretnog slučaja apelantova sumnja u pristrasnost imenovanog sudije (koji je prethodno u istom krivičnom predmetu učestvovao kao tužilac) bila legitimna i objektivno opravdana, a redovni sud koji je odlučivao o žalbi je propustio da o njegovom zahtjevu za izuzeće sudije i odluči. Ovaj propust nije mogao biti otklonjen ni u postupku po pravnom lijeku o kojem je odlučivao viši sud.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2517/20 od 8. jula 2021. godine, st. 43−46, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 50/21, krivični postupak