Tužiočev položaj ne zadovoljava kriterij naveden u članu 5. stav 3. Evropske konvencije. Evropski sud je naveo da je osnovni razlog taj što je tužilac, zato što obavlja i istražne i tužilačke funkcije, stranka u postupku i što se ne može očekivati da lice u toj ulozi može biti smatrano „licem koje je zakonom ovlašteno da vrši sudsku vlast" u smislu tog člana.
• Odluka o meritumu broj AP-976/05 od 9. februara 2006. godine, stav 28, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 43/06, tužilac ne može biti lice koje vrši sudsku vlast, utvrđena povreda člana 5. Evropske konvencije i člana II/3.d) Ustava BiH
Ustavni sud zapaža da iz stanja spisa predmeta kao nesporno proizlazi da apelant, zbog toga što se nalazio u bjekstvu u vrijeme donošenja odluke kojom mu je određen pritvor "nije bio izveden pred sudiju za prethodni postupak, a niti u momentu lišavanja slobode (…) i naknadno". Pri tome Ustavni sud ukazuje da, sve i da se, nasuprot apelantovim tvrdnjama, prihvati kao istinit navod Tužilaštva "da apelant jeste nakon lišavanja slobode bio obaviješten o osnovama sumnje da je počinio krivično djelo koje mu se stavlja na teret, tužiočev položaj ne zadovoljava kriterij naveden u članu 5. stav 3. Evropske konvencije jer je tužilac, zato što obavlja i istražne i tužilačke funkcije, stranka u postupku i ne može se očekivati da lice koje je u toj ulozi može biti smatrano licem koje je ovlašteno zakonom da vrši sudsku vlast u smislu tog člana". Također, prema ocjeni Ustavnog suda, sudija za prethodno saslušanje u konkretnom slučaju ne uživa status lica koje vrši sudsku vlast, budući da iz stanja spisa proizlazi da je Tužilaštvo apelantovo provođenje navedenom sudiji izvršilo isključivo s ciljem apelantovog smještaja u pritvorsku jedinicu, a ne radi saslušanja okolnosti razloga na osnovu kojih se pritvor određuje. Stoga, Ustavni sud, a suprotno pravnom shvatanju Kantonalnog tužilaštva da su apelantu u konkretnom slučaju ispoštovana ljudska prava propisana međunarodnim konvencijama i domaćim zakonima, smatra da je u apelantovom slučaju došlo do povrede člana 5. stav 3. Evropske konvencije, jer on, nakon što je lišen slobode, "do donošenja rješenja kojim je apelantu produžen pritvor" u konvencijskom smislu nije izveden pred sud/sudiju ili „službeno lice određeno zakonom da vrši sudske funkcije", a koje je imalo obavezu da razmotri određivanje apelantovog pritvora i neophodno ovlaštenje da naloži njegovo eventualno puštanje na slobodu.
• Odluka o meritumu broj AP-898/19 od 11. juna 2019. godine, st. 28. i 29, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 45/19, utvrđena povreda člana 5. Evropske konvencije i člana II/3.d) Ustava BiH
