Ustavni sud Federacije BiH je „sud u Bosni i Hercegoviniˮ u smislu člana VI/3. Ustava BiH. Nije protivno Ustavu BiH ako Ustavni sud Federacije BiH tumači relevantne odredbe Federalnog ustava na način da odredi da mandat sudija suda počinje s održavanjem prve sjednice suda. Nije protivno ni Evropskoj konvenciji, niti Ustavu BiH, ako Ustavni sud Federacije BiH ocijeni da nazivi vladinih tijela i jedinica u Ustavu Hercegovačko-neretvanskog kantona, koji se razlikuju od naziva takvih tijela i jedinica u Ustavu Federacije, nisu u skladu s potonjim.
• Odluka broj U-39/00 od 4. maja 2001. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 24/01
Iako je apelant tokom cijelog postupka pred upravnim organima i sudovima imao mogućnost da iznosi dokaze s ciljem utvrđivanja činjeničnog stanja odlučnog za donošenje odluka, organi uprave i Vrhovni sud su propustili da daju težinu dokazima prema kojima je apelant na adresi spornog stana živio sve do 1992. godine i da je usljed ratnih sukoba u Bosni i Hercegovini napustio sporni stan, zbog čega je došlo do kršenja člana II/5. Ustava Bosne i Hercegovine. Iz navedenog slijedi da nije bilo dovoljne zaštite sudova ili upravnih organa u odnosu na apelantovo pravo da se vrati tamo gdje on tvrdi da je njegov dom.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2275/05 od 26. januara 2007. godine, stav 42, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 55/07, utvrđena povreda prava na povratak iz člana II/5. Ustava Bosne i Hercegovine
