Visina iznosa za izdržavanje bračnog druga, određena na osnovu ličnog dohotka ostvarenog u inozemstvu, ne predstavlja diskriminaciju prema Evropskoj konvenciji za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda.
• Odluka broj U-11/00 od 18. i 19. augusta 2000. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 6/01

Član 14. Evropske konvencije štiti lica (uključujući i pravna lica) koja se nalaze u „podudarnim situacijama" od diskriminirajućih razlika u tretmanu, a u smislu člana 14. Evropske konvencije, tretman se smatra diskriminirajućim ako nema „cilja i razumnog opravdanja", tj. ako ne ide u pravcu legitimnog cilja i ako ne postoji razuman odnos proporcionalnosti između upotrijebljenih sredstava i cilja koji se pokušava ostvariti.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-98/03 od 27. oktobra 2004. godine, stav 34, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 15/05, redovni sudovi su u istoj činjenično-pravnoj situaciji odlučili drugačije u odnosu na apelanta i druge radnike tuženog o pasivnoj legitimaciji tuženog

U konkretnom slučaju protiv apelanata je pokrenut i okončan krivični postupak u skladu sa zakonskim nadležnostima javnog tužioca i suda, a činjenica da postupak nije pokrenut i protiv drugog lica, za koje apelanti smatraju da je također odgovorno, ne daje osnovu za zaključak o njihovoj diskriminaciji.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-612/04 od 30. novembra 2004. godine, stav 37, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 19/05, krivični postupak, primanje mita, nema povrede člana 14. Evropske konvencije ni člana II/4. Ustava BiH

Svako različito postupanje se smatra diskriminacionim ukoliko nema razumno i objektivno opravdanje, odnosno ukoliko ne slijedi zakoniti cilj ili ako nema razumnog odnosa proporcionalnosti između upotrijebljenih sredstava i cilja koji se želi postići.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-420/04 od 18. januara 2005. godine, stav 23, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 40/05, radno-pravni status, nema povrede člana 14. Evropske konvencije ni člana II/4. Ustava BiH;
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U-43/03 od 17. maja 2004. godine, stav 40, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 34/04, parnični postupak radi konstituiranja stanarskog prava

Diskriminacija podrazumijeva različit tretman u uživanju prava i sloboda između pojedinaca odnosno grupa, a ne u odnosu na samog pojedinca u više različitih situacija.
• Odluka o meritumu broj AP-825/04 od 13. septembra 2005. godine, stav 33, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 3/06, postupak utvrđivanja obaveza plaćanja zateznih kamata na novčana potraživanja, različita primjena zakonskih odredbi koje se odnose na određivanje visine zateznih kamata, nema povrede člana 14. Evropske konvencije ni člana II/4. Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da su neosnovani apelantovi navodi o diskriminaciji u predmetnom postupku iz člana II/4. Ustava Bosne i Hercegovine i člana 14. Evropske konvencije u vezi s pravom na socijalno osiguranje iz člana 9. Međunarodnog pakta o ekonomskim, socijalnim i kulturnim pravima jer je sporazum, koji je primijenjen u konkretnom slučaju, rezultat ustavne i zakonske regulative penzijskog sistema u Bosni i Hercegovini, čijom primjenom je nužno došlo do razlika u pojedinačnim mjesečnim iznosima penzija.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-759/08 od 9. februara 2011. godine, stav 67, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 41/11, zahtjev za prelazak iz Fonda RS u Fond FBiH – vodeća, nema povrede člana 14. Evropske konvencije ni člana II/4. Ustava BiH;
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1071/09 od 22. februara 2011. godine, stav 27, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 47/11

Ustavni sud smatra da osporenim odlukama nije povrijeđeno apelantovo pravo na nediskriminaciju u vezi s pravom na jednakost supružnika iz člana 5. Protokola broj 7 uz Evropsku konvenciju jer iz običnog jezičkog tumačenja relevantnih odredbi Porodičnog zakona, na kojim su zasnovane osporene odluke, proizlazi različit tretman roditelja s kojim dijete živi i onog koji ima pravo da s djetetom ostvaruje lični i neposredni kontakt, a koja distinkcija je prevashodno napravljena zbog interesa djeteta koji, dakle, imaju prevagu nad interesima bilo kojeg roditelja.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-3557/08 od 9. novembra 2011. godine, stav 56;
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-4468/11 od 27. juna 2012. godine, stav 54, razvod, staranje o djetetu, nema povrede člana 14. Evropske konvencije ni člana II/4. Ustava BiH

Nije povrijeđeno apelanticino pravo na nediskriminaciju iz člana II/4. Ustava Bosne i Hercegovine i člana 14. Evropske konvencije u vezi s pravom na porodični život iz člana II/3.f) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 8. Evropske konvencije s obzirom na to da postoji objektivno i razumno opravdanje za različit tretman tuženog s kojim djeca žive u odnosu na prava apelantice s kojom djeca ne žive.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-4468/11 od 27. juna 2012. godine, stav 53, razvod, staranje o djetetu, nema povrede člana 14. Evropske konvencije ni člana II/4. Ustava BiH

Ustavni sud zaključuje da je u konkretnom slučaju došlo do kršenja zabrane diskriminacije iz člana II/4. Ustava Bosne i Hercegovine i člana 14. Evropske konvencije u vezi s pravom na pristup sudu kao segment prava na pravično suđenje iz člana II/3.е) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije jer je apelantova tužba odbačena kao nedopuštena u smislu odredbe člana 43. Porodičnog zakona FBiH koja je diskriminirajuća jer dovodi do različitog tretmana apelanta prema spolu, a da za takav različit tretman nema razumnog i objektivnog opravdanja.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-369/10 od 24. maja 2013. godine, stav 38, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 51/13, dozvoljenost podnošenja tužbe za razvod braka, povreda člana 14. Evropske konvencije i člana II/4. Ustava BiH u vezi sa članom II/3.е) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 6. stav 1. Evropske konvencije

Ustavni sud zaključuje da su sudovi, primjenom Zakona o nasljeđivanju iz 1980. godine, bez uvažavanja opredjeljenja iz Porodičnog zakona FBiH iz 2005. godine o dosljednom izjednačavanju vanbračne zajednice, koja traje više od tri godine, s bračnom zajednicom u svim pravima i obavezama, uključujući i imovinska prava, i odbijanjem apelantovog zahtjeva da mu se prizna pravo da kao nasljednik prvog nasljednog reda učestvuje u ostavinskom postupku, prekršili zabranu diskriminacije iz člana II/4. Ustava Bosne i Hercegovine i člana 14. Evropske konvencije u vezi s pravom na imovinu iz člana II/3.k) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 1. Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-4207/13 od 30. septembra 2016. godine, stav 37, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 83/16, povreda člana 14. Evropske konvencije i člana II/4. Ustava BiH u vezi sa članom II/3.k) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 1. Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju

Ustavni sud ukazuje da je u konkretnom slučaju (u kojem je, između ostalog, odbijen kao neosnovan apelantov tužbeni zahtjev da mu se isplati određeni novčani iznos na ime neisplaćene naknade za odvojeni život i smještaj za određeni period) primijenjen Zakon o plaćama i drugim naknadama sudija i tužilaca u Federaciji BiH, za koji je, kada se radi o državnom nivou, Ustavni sud već utvrdio (vidi odluke Ustavnog suda br. U-7/12 i U-29/13) da nije u skladu s odredbama člana I/2. Ustava Bosne i Hercegovine i člana II/4. Ustava Bosne i Hercegovine, u vezi sa članom 14. Evropske konvencije, članom 1. Protokola broj 12 uz Evropsku konvenciju i članom 26. Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima jer ne sadrži, između ostalog, odredbe u pogledu naknada na ime odvojenog života i troškova smještaja tokom rada. Slijedom navedenog, primjenjujući praksu iz predmeta br. U-7/12 i U-29/13 na konkretan slučaj, pošto se de facto radi o zakonima s gotovo identičnim relevantnim sadržajem samo na različitim nivoima (u konkretnom slučaju radi se o Federaciji Bosne i Hercegovine), Ustavni sud smatra da je osporena presuda zasnovana na Zakonu o plaćama, koji, zbog toga što ne sadrži odredbe koje reguliraju naknadu na ime odvojenog života i troškova smještaja, nije u skladu s Ustavom Bosne i Hercegovine i Evropskom konvencijom, čime su povrijeđena apelantova prava iz člana I/2. Ustava Bosne i Hercegovine i člana II/4. Ustava Bosne i Hercegovine, odnosno člana 14. Evropske konvencije, člana 1. Protokola broj 12 uz Evropsku konvenciju, kao i člana 26. Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2985/19 od 8. jula 2021. godine, stav 53, potraživanja iz radnih odnosa