Objavljivanjem vijesti o tome da je apelant smijenjen s radnog mjesta i da je nestao novac iz blagajne gdje je radio nije moglo ni doći do povrede apelantovog prava na privatni i porodični život.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1031/04 od 26. aprila 2005. godine, stav 22, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 48/05
Ustavni sud zaključuje da ne postoji povreda apelantovog prava na privatni život iz člana II/3.f) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 8. Evropske konvencije kada je miješanje u privatni život ostvareno korištenjem transkripata i snimaka presretnutih apelantovih telefonskih razgovora, izvještaja prikrivenih istražilaca i telefonskih listinga za koje je utvrđeno da predstavljaju zakonite dokaze u smislu važećih propisa i bilo je neophodno u demokratskom društvu u svrhu ostvarivanja legitimnog cilja sprečavanja i otkrivanja krivičnog djela i zaštite prava drugih, te da ne postoji povreda apelanticinog prava na privatni život iz člana II/3.f) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 8. Evropske konvencije s obzirom na to da se navedeni dokazi nisu odnosili na apelanticu.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1655/11 od 25. juna 2014. godine, stav 55, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 71/14, zakonitost dokaza, krivični postupak, nema povrede člana 8. Evropske konvencije i člana II/3.f) Ustava BiH ni člana 6. Evropske konvencije i člana II/3.e) Ustava BiH
Ustavni sud zapaža da su sudovi nesporno utvrdili da apelantica nije spomenuta u spornom tekstu čitulja niti da se činjenice koje se navode u sadržaju čitulja dovode na bilo koji način u vezu s njom. Okružni sud je posebno naglasio da je apelantica u dokaznom postupku dokazivala duševnu bol koja nije bila usmjerena na njen ugled, već na patnju zbog povrede očevog ugleda. U vezi s tim, Ustavni sud naročito ukazuje da u konkretnom slučaju nema ništa u sadržaju spornih čitulja što bi ukazalo da je apelanticin otac uradio bilo šta što bi dovelo u pitanje njegov, a posredno i ugled apelantice kao njegove kćerke ili „cijele familije“. Naprotiv, apelanticin pokojni otac se spominje isključivo kao navodna žrtva navodnog premlaćivanja koje je izvršio drugotužilac i kao neko čija testamentarna želja o načinu sahrane navodno nije ispoštovana. O svemu ovome Okružni sud je dao zadovoljavajuće obrazloženje pozvavši se na član 5. stav 4. Zakona o zaštiti od klevete, uz zaključak da apelantica nije dokazala da je ispunjen zakonski uvjet iz te odredbe za naknadu štete, odnosno da je objavom spornog sadržaja u čituljama povrijeđen i njen ugled.
Ustavni sud zaključuje da nema kršenja prava iz člana II/3.f) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 8. Evropske konvencije kada sporno izražavanje izneseno u čituljama ne predstavlja „miješanje“ u navedeno pravo, odnosno kada se ne može zaključiti da je apelantica „žrtva“ kršenja ovog prava.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-96/19 od 14. oktobra 2020. godine, st. 27−29, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 70/20, naknada štete, pravo na ugled
Ustavni sud je zaključio da miješanje u osnovna ljudska prava i slobode garantirane Ustavom BiH i Evropskom konvencijom, u konkretnom slučaju prava na privatni život i na slobodu kretanja, koje je izvršeno naredbama uskih segmenata izvršne vlasti o obaveznom nošenju zaštitnih maski i o ograničenju kretanja, u konkretnom slučaju kriznih štabova ministarstava zdravstva, kada je izostalo aktivno učešće u donošenju i preispitivanju mjera koje su naredili najviši organi zakonodavne i izvršne vlasti, predstavlja kršenje navedenih ljudskih prava i sloboda.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-3683/20 od 22. decembra 2020. godine, stav 78, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 85/20, COVID-19
Nema kršenja apelanticinog prava na privatni život iz člana II/3.f) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 8. Evropske konvencije zbog toga što zdravstvene ustanove u Kantonu Sarajevo nisu omogućile da joj zdravstveni radnici iz zdravstvenog sistema asistiraju pri porodu kod kuće, zbog toga što je miješanje u apelanticino pravo na privatni život bilo zasnovano na zakonu, težilo je legitimnom cilju zaštite zdravlja i sigurnosti majki i djece tokom i nakon porođaja, te navedenim miješanjem javne vlasti nisu prekoračile široku slobodu procjene koju imaju u pogledu tog pitanja.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-532/21 od 5. maja 2021. godine, stav 57, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 34/21
Osporenom odlukom redovnog suda, kojom je apelantici (majci maloljetnog djeteta) naloženo da preda maloljetno dijete apelantu (ocu maloljetnog djeteta) u mjesto posljednjeg prebivališta djeteta, zasnovanoj na odredbama čl. 12. i 13. Konvencije o građanskopravnim aspektima međunarodne otmice djece, nije došlo do kršenja apelanticinog prava na porodični život.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1805/21 od 8. septembra 2021. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 59/21
Osporenom odlukom Ministarstva pravde kojom je odbijen apelantov zahtjev za premještaj iz jednog u drugi kazneno-popravni zavod radi izdržavanja kazne zatvora nije povrijeđeno apelantovo pravo na porodični život iz člana II/3.f) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 8. Evropske konvencije jer je odluka donesena na osnovu zakona u svrhu legitimnog cilja i miješanje u apelantov porodični život je bilo nužno u demokratskom društvu.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-4519/21 od 6. aprila 2022. godine
