Diplomirao je na Institutu za političke studije u Parizu, diplomski studij javnog prava i ekonomije. Također je diplomirani književnik i bivši student Nacionalne škole za upravu (1970–1973).

Bio je upravnik u Ministarstvu privrede i finansija, šef Kabineta Andréa Rossinota, član Savjetodavnog odbora za reviziju Ustava, savjetnik Andréa Rossinota i direktor Međunarodnog instituta za javnu upravu, državni vijećnik, te glavni izvjestilac Komisije za ustavne arhive Pete republike. Bio je i član Ustavnog suda Kneževine Andore. Predsjedavao je Francuskim udruženjem ustavnog prava, bio je potpredsjednik a kasnije i predsjednik Međunarodne asocijacije ustavnog prava, bio je član Upravnog odbora Francuske asocijacije političkih nauka. Osnovao je i vodio s Louisom Favoreuom Pregled francuskog ustavnog prava izdavačke kuće Presses Universitaires de France. Hrišćanski univerzitet „Dimitrie Cantemir“ u Bukureštu dodijelio mu je naslov doktora honoris causa. Član je Evropske grupe za javno pravo. Predaje na Institutu za političke studije u Parizu kao predavač i direktor seminara, a bio je i predavač u Centru za strukovno obrazovanje i usavršavanje Ministarstva privrede i finansija. Predavao je Ustavno pravo Pete republike, Parlamentarno pravo, Uporedno evropsko ustavno pravo, Uporednu ustavnu pravdu, Uporednu ustavnu parnicu i Historiju ustavnog prava.

Na dužnost međunarodnog sudije Ustavnog suda Bosne i Hercegovine stupio je u julu 2002. godine. Mandat u Ustavnom sudu mu je prestao u decembru 2003. godine.