Ustavni sud Bosne i Hercegovine je danas elektronskim putem održao redovnu, 109. sjednicu Velikog vijeća Ustavnog suda Bosne i Hercegovine.
Od odluka koje je danas donio Ustavni sud radi ilustracije izdvaja:
AP 3548/18 – u kojoj je Ustavni sud zaključio da postoji povreda apelantovog prava na imovinu iz člana II/3.k) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 1. Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda (Evropska konvencija) kada su organi uprave i sudovi odbili apelantov zahtjev za isplatu zatezne kamate za neblagovremeno izvršene povrate poreza na dodatu vrijednost (PDV), primjenjujući proizvoljno relevantne propise, zbog čega se ne može zaključiti da je miješanje u apelantovo pravo na imovinu bilo „zakonito“ u smislu člana 1. Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju.
AP 3436/18 – u kojoj je Ustavni sud zaključio da postoji povreda prava na pravično suđenje u razumnom roku iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije kada krivični postupak protiv apelanta traje duže od 24 godine, a ukupnoj dužini trajanja postupka doprinio je i Osnovni sud u Mrkonjić Gradu pred kojim se u momentu podnošenja apelacije predmet nalazio duže od sedam godina.
AP 5250/18 – u kojoj je Ustavni sud zaključio da je došlo do povrede apelantovog prava na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. Evropske konvencije kada je osporena odluka Kantonalnog suda u Tuzli zasnovana na proizvoljnoj primjeni odredbe člana 4. stav 1. tačka 13. Zakona o komunalnim djelatnostima. Ustavni sud je ukazao da iz navedene zakonske odredbe jasno proizlazi da obaveza uklanjanja pasa lutalica nije ograničena isključivo na javne površine, te da ona propisuje generalnu obavezu uklanjanja pasa lutalica, što omogućava da se ostvari, ratio legis, zaštita životinja i njihov smještaj u odgovarajuća skloništa, s jedne strane, i zaštita stanovništva, inter alia, i od eventualnih napada pasa lutalica, kakav je i predmetni slučaj, s druge strane.
AP 4424/18 – u kojoj je Ustavni sud zaključio da je došlo do povrede apelantovog prava na pravično suđenje u odnosu na donošenje odluke u razumnom roku kao jednom od aspekata prava na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. stav 1. Evropske konvencije kada je predmetni parnični postupak trajao 17 godina i 10 mjeseci, a za tu dužinu trajanja postupka redovni sudovi nisu dali objektivno prihvatljive razloge, odnosno nisu dali nikakve razloge.
