Ustav Bosne i Hercegovine (kao Aneks 4 Općeg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini), koji je stupio na snagu 14. decembra 1995. godine, osigurava ustavnopravne okvire za ustrojstvo i funkcioniranje Ustavnog suda na potpuno novim političkim i pravnim temeljima u odnosu na prethodni period.

U prvom redu, Ustav Bosne i Hercegovine u Preambuli detaljno navodi osnovne normativne principe, kao što su poštovanje ljudskog dostojanstva, slobode i jednakosti; mir, pravdu, toleranciju i pomirenje, te demokratske organe vlasti i pravične procedure kao najbolje sredstvo za stvaranje miroljubivih odnosa unutar pluralističkog društva. Zatim, član II. Ustava ne samo da sadrži najširi katalog ljudskih prava i osnovnih sloboda, već proglašava Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda direktno primjenjivom u Bosni i Hercegovini. Štaviše, Konvencija ima prioritet nad svim ostalim zakonima.

Institucija Ustavnog suda je utemeljena članom VI Ustava, kojim se osim nadležnosti uređuju i organizaciono ustrojstvo i procedure, te konačnost i obaveznost odluka. Definirajući normativne preduvjete za ulazak u demokratski politički sistem i modificirajući unutrašnju strukturu države, Ustav je na ovaj način inovirao ustavni položaj Ustavnog suda i učinio ga kompatibilnim sa standardima ustavnog sudstva – istovremeno i kao nezavisnog čuvara ustava i kao institucionalnog garanta za zaštitu ljudskih prava i sloboda ustanovljenih ne samo katalogom u članu II Ustava, već i instrumentima Aneksa I Ustava Bosne i Hercegovine.